Aktualna sytuacja uniemożliwia przeprowadzenie w parafiach Rorat w zwyczajnej formie. Pakiety obrazków w wersji papierowej przekazane zostaną w tym roku na początku Adwentu rodzicom. To oni będą każdego dnia udostępniali swoim dzieciom kolejne obrazki. 

       Autorzy internetowej platformy holyweek.pl, wykorzystując materiały przygotowane przez redakcję Małego Gościa Niedzielnego, proponują projekt pt. Rodzinne Boże Narodzenie. Umożliwia on w wersji online właściwe przygotowanie się i przeżycie okresu Adwentu oraz świąt Bożego Narodzenia. Przygotowane materiały będą prowadziły zaangażowane osoby (dzieci, ich rodziców) od monitorów komputerów do realizowania aktywności zadawanych przez autorów Platformy. Holyweek.pl skierowany jest do całych rodzin i zawiera w sobie cztery moduły:

·       Roraty – prowadzone w oparciu o materiały z Małego Gościa Niedzielnego. Zaplanowano dwie transmisje online Mszy roratniej (z parafii św. Rodziny w Piekarach Śląskich o godz. 6.45 oraz z parafii św. Bartłomieja w Bieruniu o godz. 18.00). Linki do tych transmisji znajdują się na stronie holyweek.pl. Nauki roratnie będą również udostępniane w formie audiowizualnych audycji. Platforma holyweek.pl umożliwi dzieciom dostęp do roratnich obrazków w wersji elektronicznej za pośrednictwem czterocyfrowych kodów. Zostaną one niebawem przesłane do wszystkich parafii. Obrazki będą pobierane z wirtualnych skrzynek.

·       Kalendarz adwentowy – zawiera aktywizacje rodzinne na każdy dzień, które zostały przygotowane przez Stowarzyszenie św. Filipa Nereusza z Rudy Śląskiej.

·   Miernik światła – zawiera szereg charytatywnych inicjatyw oraz materiałów audiowizualnych dotyczących przeżywania Adwentu i Bożego Narodzenia przez poszczególne rodziny oraz skrzynkę modlitewnych intencji.

·     Zakładka świąteczna – zawiera materiały wyjaśniające symbolikę Adwentu oraz Bożego Narodzenia. W ramach projektu odbędą się konkursy z ciekawymi nagrodami. Nagrodę główną ufunduje Ksiądz Arcybiskup Wiktor.

       W związku z najnowszymi rozporządzeniami władz państwowych odnośnie między innymi uczestnictwa w liturgii / 1 osoba na 15 metrów kwadratowych / podaję informacje dotyczące naszego kościoła:

   1/ W studzienickim kościele w liturgii może uczestniczyć jednorazowo 25 osób, przy zachowaniu odległości nie mniejszej niż 1,5 metra, zachowujących obowiązek zakrywania ust i nosa.

 W związku z sytuacją pandemiczną spotkania dzieci przygotowujących się do Wczesnej Komunii Świętej zostają zawieszone.

 Nowa data rozpoczęcia spotkań zostanie podana w terminie późniejszym.

Informacja dotycząca treści nowelizacji rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, która w dniu dzisiejszym została opublikowana w Dzienniku Ustaw RP pod pozycją 1917:

„§ 28a. Od dnia 31 października 2020 r. do dnia 2 listopada 2020 r. zakazuje się wstępu na teren cmentarzy, z wyjątkiem pogrzebu i czynności z nim związanych.'.

Pozostałe kwestie wprowadzone w związku z objęciem strefą czerwoną całego kraju, tzn. obowiązek zakrywania ust i nosa oraz określone w § 28 rozporządzenia zasady organizowania zgromadzeń w ramach działalności kościołów, pozostają bez zmian. 

§  28 ust. 8.  Zgromadzenia organizowane w ramach działalności kościołów i innych związków wyznaniowych mogą się odbywać, pod warunkiem że w przypadku gdy zgromadzenie odbywa się:

1. W tym roku, ze względu na obostrzenia spowodowane pandemią COVID-19 na polecenie papieża Franciszka został wydany dekret przez Penitencjarię Apostolską. Warunki odpustu zupełnego na podstawie dekretu: 
2. a) Odpust zupełny dla osób nawiedzających cmentarz i modlących się, choćby tylko w myśli, za zmarłych przez poszczególne osiem dni, zwykle ustanowiony jedynie na dni od 1 do 8 listopada, dla pożytku wiernych może być przeniesiony na inne osiem dni listopada. Dni te, dowolnie wybrane przez poszczególnych wiernych, mogą być od siebie oddzielone.
3. b) Odpust zupełny związany z dniem 2 listopada, ustanowiony na Wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych dla tych, którzy pobożnie nawiedzają i odmawiają tam „Ojcze nasz” i „Wierzę w Boga”, może być przeniesiony nie tylko na niedzielę poprzedzającą lub następującą, albo na sam dzień Uroczystości Wszystkich Świętych, ale także na inny dzień listopada, dowolnie wybrany przez poszczególnych wiernych.
4. c) Osoby starsze, chore i ci wszyscy, którzy z poważnych powodów nie mogą opuścić domu, na przykład ze względu na zakazy gromadzenia się licznych wiernych w miejscach świętych, będą mogli uzyskać odpust zupełny, jeśli tylko łącząc się duchowo z tymi wiernymi, którzy pobożnie nawiedzają miejsca święte, oraz wykluczając wszelkie przywiązanie do jakiegokolwiek grzechu i mając intencję kiedy to tylko będzie możliwe spełnić trzy zwyczajne warunki (spowiedź sakramentalna, Komunia eucharystyczna i modlitwa w intencjach Ojca Świętego), odmówią pobożnie modlitwy za zmarłych przed obrazem Pana Jezusa lub Najświętszej Maryi Panny (na przykład jutrznię i nieszpory z oficjum Liturgii godzin za zmarłych, Różaniec, Koronkę do Bożego Miłosierdzia i inne modlitwy za zmarłych bliskich ich sercu), albo jeśli podejmą medytacyjną lekturę jednego z fragmentów Ewangelii z liturgii za zmarłych, lub też jeśli wypełnią uczynki miłosierdzia poprzez ofiarowanie Bogu cierpień i niedogodności swego życia.

BUDUJMY WIĘZI!

   Umiłowani w Chrystusie Panu, Siostry i Bracia,

       Dzisiejsze czytania mszalne wyrażają prawdę o tym, że w osobisty rozwój każdego człowieka wpisane są relacje z bliźnimi. Prorok Ezechiel przypomina o naszej odpowiedzial-ności za innych, wyrażającej się w tym, by nie przechodzić obojętnie wobec ich błędów i upad-ków. Jezus rozszerza krąg odpowiedzialności, mówiąc w Ewangelii o roli, jaką w „pozyski-waniu brata” może spełnić pojedynczy człowiek, krąg bliskich osób i wreszcie wspólnota Ko-ścioła. Troska o drugiego człowieka jest realizacją przykazania miłości. Św. Paweł pisze w Liście do Rzymian, że stanowi ono fundament, na którym opierają się wszystkie przykazania. Wskazówka Apostoła: „Nikomu nie bądźcie nic dłużni poza wzajemną miłością” jest kluczem do twórczego i głębokiego przeżywania relacji z bliźnimi – w rodzinie, we wspólnocie, wśród przyjaciół, w środowisku zawodowym czy w innych sferach życia.
         W przyszłą niedzielę w naszej Ojczyźnie rozpocznie się X Tydzień Wychowania, któ-rego hasłem będzie wezwanie „Budujmy więzi”.
         Warto przypomnieć słowa św. Jana Pawła II: „Podobnie jak roślina potrzebuje światła i ciepła dla swego rozwoju, tak człowiek miłości.” (Jan Paweł II, Anioł Pański, 26 grudnia 1982). Budowanie dojrzałych, głębokich relacji opartych na miłości jest też warunkiem sku-teczności procesu wychowania.

         1. Budowanie dojrzałych więzi a osobisty rozwój
       Papież Franciszek w Adhortacji Amoris laetitia przedstawia obraz szczęśliwej rodziny: „Przekraczamy zatem próg tego pogodnego domu, gdzie rodzina siedzi wokół świątecznego stołu. W centrum spotykamy ojca i matkę z całą ich historią miłosną. W nich wypełnia się ów pierwotny plan, który sam Chrystus przywołuje z mocą: Czy nie czytaliście, że Stwórca od początku stworzył ich jako mężczyznę i kobietę? (Mt 19, 4).” (Papież Franciszek, Adhortacja Amoris laetitia 9).
      Trudny czas epidemii, który mocno się wpisał w historię rodzin w naszej Ojczyźnie i na całym świecie, stał się dla wielu z nas okazją do refleksji nad dotychczasowym życiem. Przymusowe pozostawanie w domu w gronie najbliższych pozwoliło nam wyraźniej zobaczyć, co tak naprawdę kryje się w naszym wnętrzu. Być może udało się nam zobaczyć, wokół jakich wartości skoncentrowane jest nasze życie, ujawniły się emocje, wyszły na jaw słabości i mocne strony wzajemnych relacji. Warto jeszcze raz objąć myślą ten okres i wyciągnąć z niego prak-tyczne wnioski.
         „Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra.” (Rz 8, 28). Te słowa z Listu do Rzymian mówią o tym, że nie ma w naszym życiu niczego, czego Bóg nie mógłby wykorzystać dla naszego wzrostu. Dotyczy to także ostatnich miesięcy. Niejedna ro-dzina ma powód, by dziękować Bożej Opatrzności za dobre wykorzystanie okazji do pogłę-bienia relacji i wzmocnienia wzajemnej miłości. Trzeba jednak dodać, że również ci, którzy dzięki czasowemu porzuceniu zawrotnego tempa spraw dostrzegli, że ich relacje rodzinne wy-magają uzdrowienia, mogą być wdzięczni, że dysponują diagnozą umożliwiającą wprowadze-nie zmian w najistotniejszej przecież sferze życia. Warto wykorzystać tę niepowtarzalną oka-zję. Może potrzebna będzie rozmowa z duszpasterzem, z doradcą rodzinnym, czasem z tera-peutą. Owocem pozytywnie przeżytego kryzysu jest pogłębienie i umocnienie relacji. Jak wielu małżonków może powiedzieć: „Gdyby nie trudny okres, jaki mamy za sobą, nie byliby-śmy dziś tak kochającą się rodziną”.
        Cechą charakterystyczną naszych czasów jest indywidualizm i zanik więzi społecznych. Tymczasem w każdym z nas jest głęboka potrzeba relacji. Warto przytoczyć przypo-wieść Jezusa o kobiecie, która odnalazła zagubioną drachmę. Z radości zaprosiła przyjaciółki i sąsiadki: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam” (Łk 15, 9). Sponta-niczny odruch serca każe kobiecie dzielić radość z innymi. W czasie epidemii wielu z nas zatęskniło za swymi krewnymi, przyjaciółmi i znajomymi. W prowadzonych rozmowach tele-fonicznych można było często usłyszeć: „Jak tylko to wszystko minie, musimy się spotkać.” Warto dotrzymać takich obietnic. W epoce, której wyrazem wzajemnych relacji są często je-dynie kontakty poprzez media elektroniczne, w sercach wielu osób odżyło pragnienie roz-mowy i prawdziwego spotkania z drugim człowiekiem. Nie powinniśmy go w sobie zagłuszać.

       2. Wychowanie do dojrzałego korzystania z mediów elektronicznych
      Papież Franciszek przypomina, że „w Nowym Testamencie mowa jest o Kościele zbierającym się w domu. Przestrzeń życiowa rodziny może być przekształcona w Kościół domowy, w miej-sce sprawowania Eucharystii, obecności Chrystusa siedzącego przy jednym stole” (Papież Franciszek, Adhortacja Amoris laetitia 15).
Nic nie zastąpi udziału we Mszy św. wraz z braćmi i siostrami zgromadzonymi razem w ko-ściele. W sytuacji, gdy z przyczyn od nas niezależnych było to niemożliwe, mieliśmy okazję doświadczyć, na ile nasze domy są rzeczywiście domowymi Kościołami. Wiele rodzin ożywiło wspólną modlitwę, podejmując choćby lekturę Pisma Świętego. Dziękujemy rodzicom, którzy w duchu odpowiedzialności za wiarę swych dzieci jeszcze gorliwiej niż do tej pory realizowali spoczywające na nich obowiązki pierwszych i najważniejszych katechetów.
    Nieocenioną pomocą w praktykowaniu wiary okazały się w ostatnim czasie media społeczno-ściowe. Dzięki transmisjom online wiele osób miało możliwość kontaktu ze swym kościołem parafialnym, udziału we Mszy świętej, we wspólnej modlitwie czy w rekolekcjach wielkopost-nych. Powodzeniem cieszyły się nagrania wartościowych homilii, odwiedzano strony zawie-rające teksty czy filmy o tematyce religijnej. Doświadczenie to uczy, jak ważnym zadaniem wychowawczym jest kształtowanie postawy dobrego korzystania z mediów cyfrowych. Częstym zabiegiem wychowawczym podejmowanym w tej dziedzinie jest ograniczanie czasu, jaki spędzamy przy komputerze. Z całą pewnością nie można bagatelizować tego problemu, zwłaszcza, że zbyt długie, bezmyślne korzystanie z Internetu czy gier komputerowych zabiera nam czas, który moglibyśmy przeznaczyć na modlitwę, rozwój prawdziwych, głębokich relacji, wartościową lekturę czy pracę. Nie można jednak nie zauważać także innych obszarów pracy wychowawczej w tej sferze. Papież Franciszek zwraca na przykład uwagę na potrzebę rozwoju zdolności odkładania zaspokajania pragnień: „Nie chodzi o zabranianie dzieciom za-bawy na urządzeniach elektronicznych, ale znalezienie sposobu zrodzenia w nich zdolności do (…) nie stosowania prędkości cyfrowej we wszystkich dziedzinach życia. (…) Kiedy wycho-wujemy, aby nauczyć odkładania pewnych rzeczy i poczekania na stosowną chwilę, to uczymy wówczas, co znaczy być panem samego siebie, niezależnym od swoich impulsów” (Papież Franciszek, Adhortacja Amoris laetitia 275).
          W ostatnim czasie mogliśmy się przekonać, że wiele dziedzin życia mogło się rozwijać, z pew-nością w niepełnej formie, dzięki mediom elektronicznym. Obok przeżywania wiary, można tu wymienić zdalne nauczanie realizowane przez szkoły i wyższe uczelnie czy przepływ infor-macji. Wśród celów uwzględnianych w wychowaniu i edukacji nie może zabraknąć kształto-wania kompetencji odpowiedzialnego poruszania się w świecie mediów społecznościowych.

             3. Fundamentalne znaczenie relacji z Bogiem
            W czasie ograniczeń spowodowanych epidemią wielu z nas uświadomiło sobie, jak ważne znaczenie ma dla nas wspólne praktykowanie wiary. W zupełnie inny niż do tej pory sposób przeżyliśmy tegoroczne Triduum Paschalne i Święta Wielkanocne, brakowało nam świątecznej i niedzielnej Mszy świętej. Ten czas, pełen tęsknoty za powrotem do zwyczajnych form religijności, mógł się przyczynić do wzmocnienia naszej osobistej relacji z Bogiem. Człowiek, który rozwinie taką relację, przekona się, że jest ona silniejsza niż wszystkie okoliczności zewnętrzne. Powtórzy wtedy za św. Pawłem, że „…ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rz 8, 38-39).
           Robotnicy z przypowieści o winnicy, mieli za złe gospodarzowi, że płacąc za pracę zrównał ich z tymi, którzy przepracowali tylko jedną godzinę. Zależało im na tym, co mogą otrzymać, a nie na relacji z właścicielem winnicy (Mt 20, 1-16). Warto przyjrzeć się swojej modlitwie i zastanowić się, na czym tak naprawdę nam zależy - na samym Jezusie czy na tym, co możemy od Niego otrzymać.
           Odkrywajmy codziennie w swym życiu obecność Jezusa, najlepszego i najważniejszego Przy-jaciela. Pomóżmy w tym naszym wychowankom. Osobista relacja z Jezusem, który już nas nie nazywa sługami, ale przyjaciółmi (J 15,15) ma fundamentalne znaczenie dla naszego życia wiarą. Przy tej relacji jeszcze bardziej istotne stają się wszystkie nasze więzi z bliźnimi, nabie-rając zupełnie nowego, głębszego znaczenia.

            Drodzy Bracia i Siostry,
         Zachęcamy Was do skorzystania z szansy, jaką niesie z sobą kolejny Tydzień Wychowania, który przeżywać będziemy w naszej Ojczyźnie w dniach od 13 do 19 września br. W tym roku chcemy zaprosić Rodziców, Nauczycieli i Wychowawców, a także wszystkich, dla których nieobojętna jest sprawa wychowania dzieci i młodzieży do refleksji nad fundamentalną rolą, jaką w naszym życiu pełnią relacje z Bogiem i bliźnimi.

         Wszystkim zaangażowanym w dzieło kształtowania serc dzieci i młodzieży, a także wszystkim podejmującym codziennie pracę nad sobą, udzielamy pasterskiego błogosławieństwa.

Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi obecni na 386. Zebraniu Plenarnym Konferencji Episkopatu Polski,

Jasna Góra-Częstochowa, 27-29 sierpnia 2020 r.

        Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła normy dotyczące ujednolicenia różnych wariantów modlitw. Podano także polskie tłumaczenie trzech nowych wezwań Litanii loretańskiej. Przygotowany przez Komisję ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów wykaz ma pomóc usunąć rozbieżności w publikowanych w różnych źródłach tekstach modlitw. Przyjęto normy dotyczące ujednolicania tekstów niektórych modlitw.

            Ujednolicenie dotyczy m.in. modlitwy „Pozdrowienia Anielskiego”, w której poprawna formuła to „Zdrowaś, Maryjo” (nie: „…Mario”), „błogosławionaś Ty między niewiastami” (a nie np. „błogosławiona jesteś”).

          Wśród ujednoliconych formuł znalazła się także modlitwa „O mój Jezu” (fatimski akt strzelisty z modlitwy różańcowej) z formułą „dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”.

     Ujednolicono także tekst modlitwy „O Krwi i Wodo” z kultu Bożego Miłosierdzia, w której potwierdzono jako obowiązującą formułę „…któraś wypłynęła…” (nie „wytrysnęła”). „Sama św. siostra Faustyna używa co prawda w „Dzienniczku” różnych brzmień: „wytrysła”, „wytrysnęła”, „wytrysłaś”, jednak w oficjalnych, zatwierdzonych modlitewnikach Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia używa się formy „wypłynęła” – nawiązującej do biblijnej sceny przebicia serca Chrystusa, i taką formę przyjęto za obowiązującą.ód ujednoliconych modlitw są także modlitwa „Aniele Boży” oraz fatimska „Modlitwa Anioła”.

       Ujednolicenie polskiego brzmienia wybranych form modlitewnych publikowanych w różnych źródłach ma na celu korektę zauważonych rozbieżności i niedogodności oraz wprowadzenie ładu na forum wydawnictw katolickich, także w Internecie. Po przyjęciu i publikacji form ujednoliconych przez KEP normy staną się obowiązujące dla kolejnych wydań tekstów liturgicznych i innych modlitewników.

        Konferencja Episkopatu Polski zatwierdziła także polskie tłumaczenie trzech nowych wezwań Litanii loretańskiej: „Matko miłosierdzia”, „Matko nadziei”, „Pociecho migrantów”.Nowe wezwania Litanii loretańskiej, wprowadzone w języku łacińskim przez Stolicę Apostolską 20 czerwca 2020 r., będą odtąd brzmiały w języku polskim: „Matko miłosierdzia” (po „Matko Kościoła”), „Matko nadziei” (po „Matko łaski Bożej”), „Pociecho migrantów” (po „Ucieczko grzesznych”). Wezwanie „Matko miłosierdzia”, które w polskiej wersji litanii już było w użyciu po wezwaniu „Matko łaski Bożej”, odtąd będzie znajdować się w nowym miejscu. – Nie można dokładać dodatkowych wezwań, np. „Królowo świata”, tylko dla dokończenia symetrycznej frazy melodycznej. W litaniach priorytetem jest tekst modlitwy, a nie melodia, dlatego „należy promować lub komponować takie melodie litanii, które nie zakładają parzystej liczby wezwań”. W obecnym kształcie Litania loretańska ma 55 wezwań do Matki Bożej. Nowe brzmienie Litanii loretańskiej obowiązuje z dniem podjęcia uchwały, tzn. od 28 sierpnia 2020 r.

   Wolne intencje do końca 2020 roku:

   13.12. - niedziela          -  10.30

   25.12. - B. Narodzenie -    8.00

   25.12. - B. Narodzenie -  10.30

   26.12. - II Święto            -    8.00

   26.12. - II Święto            -  10.30

   27.12. - niedziela           -  10.30

   30.12. - środa                  -    7.00