KOMUNIKAT ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO

W SPRAWIE METROPOLITALNEGO ŚWIĘTA RODZINY, MAŁŻEŃSKICH JUBILEUSZY I PIELGRZYMKI DO PIEKAR ŚLĄSKICH

Drodzy Diecezjanie!

     W sobotę 20 maja br. rozpocznie się w Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii szesnaste z kolei Metropolitalne Święto Rodziny, organizowane przez wiele podmiotów życia społecznego w celu promowania Będzie ono trwało do 4 czerwca. Hasłem tegorocznego Święta są słowa: Rodzina – forum dialogu; przecież właśnie w rodzinie „spotykają się pokolenia, dochodzi do wymiany doświadczeń, wzrasta się we wspólnym budowaniu świadomości i odpowiedzialności za siebie i bliźniego”. Wśród przygotowanych z tej okazji wydarzeń są między innymi koncerty, konkursy, spotkania, konferencje – wydarzenia sportowe i artystyczne, intelektualne i duchowe w naszych miastach, gminach i parafiach. Jednak istotą Metropolitalnego Święta Rodziny jest świętowanie w rodzinach i z rodzinami. Niech w tym czasie nie zabraknie chwil na wspólne rozmowy, na dialog, na rozwiązywanie także trudnych kwestii. Niech rodziny stają się naprawdę przestrzeniami dialogu w swoich domach, ale także w relacji ze światem i Kościołem.

     W metropolitalne świętowanie wpisują się małżeńskie jubileusze. W tym roku już po raz dziesiąty, podczas uroczystej Eucharystii sprawowanej w niedzielę 21 maja o 14.00 w katowickiej katedrze, będziemy dziękować Bogu za wszystkie pary małżeńskich jubilatów, za małżeńskie przymierze, które przed laty zawarli między sobą wobec Boga i Kościoła. Jego trwałość jest pięknym świadectwo ich wspólnego życia, codziennie pielęgnowanej miłości. Jest najlepszym dowodem na to, że trwałe małżeństwa i rodziny są możliwe także dzisiaj, i to one są drogą do szczęśliwego, chociaż nie zawsze łatwego życia. Zapraszam wszystkich jubilatów wraz z bliskimi do katedry Chrystusa Króla w Katowicach na wspólne dziękczynienie. Na zakończenie Mszy świętej udzielimy każdej parze małżeńskiej indywidualnego błogosławieństwa. W programie przewidziane jest również wspólne, rodzinne świętowanie.

     Bracia i Siostry!

    Już dziś z radością zapraszam mężczyzn i młodzieńców do udziału w tradycyjnej pielgrzymce do sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich, która odbędzie się w niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 28 maja br. W czasie pielgrzymki wyrazimy wdzięczność za obecność Jana Pawła II w naszej diecezji przed czterdziestu laty. Przypomnimy sobie Jego przesłanie – ewangelię pracy, którą wtedy głosił, i solidarnie staniemy przy Nim, jak on stawał przy nas i brał nas w obronę najpierw jako metropolita krakowski i potem jako papież. Bliższe informacje dotyczące pielgrzymki zostaną podane w następnym komunikacie, w przyszłą niedzielę.

Wszystkim uczestnikom niedzielnej Eucharystii błogosławię i życzę pełnego pokoju, rodzinnego świętowania Dnia Pańskiego.

   Katowice, 12 maja 2023 r.                                                                                                                                                    † Wiktor Skworc Arcybiskup Metropolita Katowicki

     W imieniu własnym oraz  Parafian dziękuję Księdzu Biskupowi Markowi Szkudło za trud posługi biskupiej i duszpasterskiej. Za obecność wśród nas, sprawowane Eucharystie, głoszone Słowo Boże, sakrament pokuty i pojednania oraz za sakrament bierzmowania i wszystkie spotkania ze studzienickimi parafianami.

      Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy zaangażowali się w przebieg wizytacji kanonicznej w naszej Parafii. Dziękuję Radzie Duszpasterskiej, Służbie Liturgicznej i Kościelnej, Szafarzom Eucharystii, Pani Organistce, Paniom Katechetkom, Pocztom Sztandarowym, Dyrekcji naszej Szkoły Podstawowej, przedstawicielom Grup Parafialnych i organizacji działających w Sołectwie, a także wszystkim Parafianom: dorosłym, młodzieży i dzieciom za liczny udział we Mszach Świętych i spotkaniach w czasie wizytacji.

KOMUNIKAT W SPRAWIE INFORMACJI O ZABÓJSTWIE CZCIGODNEGO SŁUGI BOŻEGO KS. FRANCISZKA BLACHNICKIEGO

     Z ogromną uwagą i wdzięcznością przyjęliśmy nowe informacje dotyczące osoby czcigodnego sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, podane 14 marca 2023 roku przez prokuratora generalnego, ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobrę, prezesa Instytutu Pamięci Narodowej Karola Nawrockiego oraz zastępcę prokuratora generalnego, dyrektora Głównej Komisji ds. Ścigania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu Andrzeja Pozorskiego, o uzyskanych w wyniku śledztwa dowodach na otrucie, a tym samym na zabójstwo ks. Blachnickiego. Po 36 latach od śmierci czcigodnego sługi Bożego, która miała miejsce 27 lutego 1987 roku, wiemy zatem z całą pewnością o fakcie zabójstwa dokonanego na jego osobie.

     Dlatego w imieniu wielu wiernych Kościoła w Polsce i w innych krajach, gdzie znana jest sława świętości ks. Blachnickiego, jako odpowiedzialni za proces beatyfikacyjny czcigodnego sługi Bożego, który od 1995 roku prowadzi Archidiecezja Katowicka, wyrażamy wdzięczność wobec Instytutu Pamięci Narodowej, a szczególnie wobec prokuratora prowadzącego śledztwo, za żmudną i wnikliwą pracę, która pozwoliła ustalić te niezwykle ważne fakty, dotyczące końca życia czcigodnego sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Już bowiem same te informacje pozwalają, aby w nowy sposób spojrzeć na świętość życia ks. Blachnickiego, potwierdzoną już przez Kościół poprzez papieski dekret o heroiczności cnót z 30 września 2015 roku.

     Niewątpliwie sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki był prześladowany za wiarę niemalże od początku posługi kapłańskiej. Pierwsze odnotowane działania władz komunistycznych i podległych im tajnych służb Urzędu Bezpieczeństwa wobec jego osoby miały miejsce już w 1954 roku, gdy ks. Blachnicki miał zaledwie 4 lata kapłaństwa. Jego bezkompromisowa postawa wiary realizowana przez 37 lat gorliwej posługi kapłańskiej nieustannie spotykała się z prześladowaniami i inwigilacją ze strony władz komunistycznych i służby bezpieczeństwa, z licznymi rewizjami, nękaniem, przesłuchaniami. Ksiądz Blachnicki za prowadzenie religijnej działalności trzeźwościowej w ramach apostolskiego dzieła o nazwie Krucjata Wstrzemięźliwości został w marcu 1961 roku osadzony przez władze komunistyczne w więzieniu w Katowicach. W tym samym więzieniu w czasie II wojny światowej jako 21- letni polski patriota, żołnierz Wojska Polskiego, działacz polskiej konspiracji niepodległościowej (wcześniej od czerwca 1940 roku więziony w obozie Auschwitz jako numer obozowy 1201) oczekiwał przez 135 dni w celi śmierci na wykonanie wyroku przez ścięcie.

     W 1961 roku władze komunistyczne skazały ostatecznie ks. Blachnickiego za prowadzoną działalność na 10 miesięcy więzienia z zawieszeniem wykonania wyroku na 3 lata. W kolejnych latach ks. Blachnicki został pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego i charyzmatycznym twórcą oazowego Ruchu Światło-Życie i innych dzieł apostolskich. W tamtym okresie trwały nieustanne, wypływające z nienawiści do wiary prześladowania ze strony tajnych służb komunistycznych wobec jego osoby i dzieł religijnych, które niestrudzenie tworzył. Było tak również wówczas, gdy od końca 1981 roku w stanie wojennym, którego ogłoszenie zastało go za granicą, przebywał poza Polską, aż do samej tragicznej śmierci w wyniku otrucia w 1987 roku, a więc zaledwie 2 lata przed zmianami systemowymi w Polsce i całym bloku sowieckim. Warto dodać, że ostatnia sprawa zainicjowana i prowadzona przez służby komunistyczne przeciw ks. Blachnickiemu została zamknięta dopiero w 1992 roku – 5 lat po jego śmierci, 3 lata po zmianach systemu polityczno-społecznego w Polsce.

     Można z całą pewnością powiedzieć, że całe życie i posługa ks. Franciszka Blachnickiego były nie tylko dojrzewaniem do heroiczności cnót, czyli świętości wyznawcy, ale również nieustannym doświadczeniem męczeństwa poprzez prześladowania i cierpienia, które ponosił z tytułu swej żarliwej wiary. W 1985 roku czcigodny sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki zapisał w czasie swojego pobytu w Rzymie, w bazylice św. Piotra, że w modlitwie powiedział Bogu, iż jest gotów „życie swoje oddać za Kościół i jego odnowę”. W świetle ostatnich informacji o jego zabójstwie wydaje się, że można powiedzieć, że Bóg tę modlitwę czcigodnego sługi Bożego przyjął dosłownie.

     Oczywiście sprawa zabójstwa ks. Blachnickiego musi być poddana dalszemu badaniu, czekamy z wielką uwagą na kolejne wyniki rzetelnie prowadzonego śledztwa, aby później poddać sprawę ostatecznemu rozeznaniu Dykasterii do Spraw Kanonizacyjnych, z którą jesteśmy w kontakcie, i samego Ojca Świętego.

     Jako odpowiedzialni za proces beatyfikacyjny czcigodnego sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego zapraszamy wszystkich wiernych w Polsce i poza jej granicami, w tym szczególnie członków wszystkich gałęzi Ruchu Światło-Życie, dawnych i obecnych, którym bliska jest osoba czcigodnego sługi Bożego, do gorliwej modlitwy o rychłą beatyfikację ks. Blachnickiego i o cud – znak uzdrowienia za jego wstawiennictwem. Dzisiaj, 36 lat po jego śmierci, wydaje się, że ten „cud” się zdarzył. „Zbrodnia doskonała”, jaką było morderstwo na osobie sługi Bożego ks. Blachnickiego, została zdemaskowana i ukazana światu, pokazując bolesną, nieraz zapomnianą dzisiaj prawdę o latach komunizmu, gdzie tak wielu kapłanów było prześladowanych za wiarę nie tylko w czasach stalinowskich, ale także w latach osiemdziesiątych XX wieku, kiedy propaganda PRL-u głosiła normalizację stosunków między państwem a Kościołem.

     Warto zauważyć, że przekazana w bieżącym roku informacja o zabójstwie ks. Franciszka Blachnickiego zbiegła się z dramatycznym czasem bolesnego ataku na osobę św. Jana Pawła II. Można powiedzieć, że w tym niezwykle trudnym okresie czcigodny sługa Boży ks. Blachnicki stanął po raz kolejny, już z drugiej strony życia, u boku swego przyjaciela i duchowego przewodnika, jakim był dla niego św. Jan Paweł II, aby przypomnieć, że czasy Polski Ludowej to dziesięciolecia prześladowania Kościoła. Trzeba o tym pamiętać, kiedy zaczyna się ukazywać obraz tamtej epoki na dokumentach opracowanych przez komunistyczne służby, dokonujące w bardzo wyrafinowany sposób opresji i prześladowania Kościoła, nie cofając się przed fizyczną eliminacją duchownych.

     Gorliwie módlmy się o to, aby – jeśli jest to zgodne z wolą Bożą – jak najrychlej całemu Kościołowi i światu została ukazana świętość czcigodnego sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego zarówno w wymiarze heroiczności cnót, jak i chwały męczeństwa. Za wzorem sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego módlmy się do Chrystusa Sługi, który „uniżył się aż po śmierć na krzyżu”, powtarzając wraz z Niepokalaną Służebnicą Pańską: „Bądź wola Twoja!”.

Czcigodny sługo Boży ks. Franciszku Blachnicki, wstawiaj się za nami!

                                                                                                                                                                                                                        Abp Wiktor Skworc

                                                                                                                                                                                                           arcybiskup metropolita katowicki

                                                                                                                                                                  odpowiedzialny za proces beatyfikacyjny czcigodnego sł. B. ks. F. Blachnickiego

                                                                                                                                                                                                                      Bp Adam Wodarczyk

                                                                                                                                                                                                 biskup pomocniczy archidiecezji katowickiej

                                                                                                                                                                          postulator procesu beatyfikacyjnego czcigodnego sł. B. ks. F. Blachnickiego

Katowice, 24 marca 2023 roku,

w 102. rocznicę urodzin czcigodnego sł. Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.

OŚWIADCZENIE

PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI

W ZWIĄZKU Z PUBLIKACJAMI DOTYCZĄCYMI

METROPOLITY KRAKOWSKIEGO KARDYNAŁA KAROLA WOJTYŁY

     Święty Jan Paweł II to jeden z najwybitniejszych papieży i największych Polaków. Jego papieskie przepowiadanie, apostolskie wizyty, a także wysiłki dyplomatyczne przyczyniły się do wzrostu duchowego milionów ludzi na całym świecie. Dla nich Papież Polak był i pozostaje moralnym punktem odniesienia, nauczycielem wiary, a także orędownikiem w niebie.

     W tym świetle szokujące są próby zdyskredytowania jego osoby i dzieła, podejmowane pod pozorem troski o prawdę i dobro. Autorzy tych dyskredytujących głosów podjęli się oceny Karola Wojtyły w sposób stronniczy, często ahistoryczny, bez znajomości kontekstu, bezkrytycznie uznając tworzone przez Służby Bezpieczeństwa dokumenty za wiarygodne źródła. Nie wzięli przy tym pod uwagę istniejących raportów i opracowań, które rzetelnie ukazują jego słowa i czyny. Członkowie Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski już raz podkreślili (18 listopada 2022 roku), że medialny atak na kard. Karola Wojtyłę, a następnie Papieża Polaka i jego pontyfikat ma swoje głębsze przyczyny.

     Chciałbym w tym miejscu wyrazić moje serdeczne podziękowanie tym wszystkim, którzy w ostatnim czasie bronią dziedzictwa i osoby św. Jana Pawła II, który m.in. przyczynił się do wyzwolenia Polski i innych państw spod sowieckiego komunizmu.

     To właśnie poczynając od decyzji Jana Pawła II, Kościół podjął zdecydowany wysiłek powołania struktur i opracowania jednoznacznych procedur, by zapewnić bezpieczeństwo dzieciom i młodzieży, należycie ukarać winnych przestępstw seksualnych, a przede wszystkim wspomóc osoby skrzywdzone. Wydając dokument Sacramentorum sanctitatis tutela dla całego Kościoła, który uznaje krzywdę wyrządzoną dziecku w sferze seksualnej za jedno z najcięższych przestępstw, Jan Paweł II zobowiązał wszystkie episkopaty świata do wprowadzenia szczegółowych norm postępowania w takich przypadkach. Była to decyzja ze wszech miar bezprecedensowa i przełomowa.

     Obrona świętości i wielkości Jana Pawła II nie oznacza, oczywiście, twierdzenia, że nie mógł on popełniać błędów. Bycie pasterzem Kościoła w czasach podziału Europy na Zachód i blok sowiecki oznaczało konieczność mierzenia się z niełatwymi wyzwaniami. Trzeba też być świadomym tego, że w tamtym okresie obowiązywały, nie tylko w Polsce, inne niż dzisiaj prawa, inna była świadomość społeczna i zwyczajowe sposoby rozwiązywania problemów.

     Wzywam zatem wszystkich ludzi dobrej woli, by nie niszczyć wspólnego dobra, a do takiego należy niewątpliwie dziedzictwo Jana Pawła II. Polacy winni pamiętać o błogosławieństwie, jakie Opatrzność dała nam za sprawą tego Papieża.

                                Warszawa, 9 marca 2023 roku

                                                                                                                                                                                                                                                   ✠ Stanisław Gądecki

                                                                                                                                                                                                                                    Arcybiskup Metropolita Poznański

                                                                                                                                                                                                                     Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

     W piątek 24 lutego br. minął rok od zbrodniczej napaści Rosji na Ukrainę. Do tej pory wojna pochłonęła setki tysięcy osób, nie tylko żołnierzy, ale również cywilów, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze. Miliony osób straciły domy i zostały zmuszone do ucieczki w poszukiwaniu pomocy i bezpiecznego schronienia.

    W ewangelicznym geście miłosiernego samarytanina, otworzyliśmy z hojnością nasze domy i serca. Granice Polski przekroczyło 8,5 mln uchodźców wojennych, a duża część z nich znalazła w naszej ojczyźnie pomoc i schronienie. Osoby prywatne oraz instytucje przystąpiły do niesienia pomocy potrzebującym.

    Kościół w Polsce, za pośrednictwem Caritas Polska i Caritas diecezjalnych udzielił wsparcia w różnej formie ponad 2 mln uchodźców. Wartość pomocy w postaci udzielenia schronienia, posiłków, paczek żywnościowych i darów rzeczowych oraz wsparcia integracyjnego wyniosła ok. 337 mln zł. Od pierwszych dni wojny Caritas udziela wsparcia rzeczowego w Ukrainie, wysyłając transporty pomocy humanitarnej o wartości ok. 260 mln zł.

    Po roku bohaterskiej obrony Ukrainy wojna trwa nadal, przynosząc kolejne ofiary i dalsze zniszczenia. Ukraińcy wciąż potrzebują naszej pomocy. Z tego powodu, zwracam się z apelem do księży biskupów, kapłanów, osób życia konsekrowanego i wszystkich wiernych świeckich, aby w jedną z niedziel Wielkiego Postu po każdej Mszy Świętej, zorganizować zbiórkę środków finansowych, które za pośrednictwem Caritas Polska, zostaną przeznaczone na pomoc ofiarom wojny.

 
     Ufam, że dzięki modlitwie – już wkrótce – będziemy cieszyć się sprawiedliwym pokojem w Ukrainie, a dzięki naszemu wsparciu materialnemu, żaden z naszych braci i sióstr Ukraińców nie pozostanie bez pomocy.

                                                                                                                                                                                                                                                   ✠ Stanisław Gądecki

                                                                                                                                                                                                                                    Arcybiskup Metropolita Poznański

                                                                                                                                                                                                                     Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

W niedzielę 22 stycznia o godzinie 15.00 w naszym kościele miał miejsce koncert kolędowy Zespołu „Universe”.

Zespołowi i wszystkim Uczestnikom - Gościom i Parafianom serdecznie dziękuję za udział i wspólne kolędowanie...

                                                                                                                                                   I BONUS...

Drogi Księże Proboszczu,

Drodzy Parafianie i Przyjaciele Misji!

          Moc gorących pozdrowień z Mozambiku. Jesteśmy prawie na początku pory deszczowej i dlatego jest bardzo gorąco, chodzimy jak muchy w smole! Nasze dziewczęta z internatu już pojechały na wakacje. Przyjmujemy nowe zapisy na 2023 rok, podniosłyśmy też czesne by trochę zrównać się z tutejszymi internatami. Budowa naszego nowego Internatu, na około 25 dziewcząt, przebiega dobrze i ufamy że w styczniu będziemy mogły wprowadzić już pierwszą grupę. Potrzeba nam wymyśleć i wybudować piec z piekarnikiem, który by mógł zaoszczędzić drewno, bo sposób lokalny, na 3 kamieniach, w naszych warunkach nie zdaje sprawy. Mieszkamy w sporej miejscowości gdzie dostęp do drewna nie jest łatwy, dodatkowo chcemy uczyć dziewczęta oszczędności opalu, dbania o otoczenie w ramach Encykliki papieskiej oraz różnorodności potraw. Już wypaliłyśmy cegły, jednak potrzeba szukać funduszy na oczyszczenie terenu, wybudowanie, pokrycie, utwardzenie podłoża ... Opatrzność Boża z pewnością pomoże....

            Dziś chce się z Wami moim krótkim doświadczeniem z naszej malej Kliniki Zielnej gdzie pracuje od Lutego. Różne są choroby z którymi ludzie tu przychodzą, z reguły są to choroby skóry, reumatyzm, oparzenia, ukąszenia węży czy trudne choroby z którymi szpital sobie nie radzi. Przyjmujemy także sporo dzieci sierot. 

             Reumatyzm to pospolita choroba związana z wiekiem i klimatem, do ulżenia skutków robię maść z dodatkiem piri/piri, oraz polecam okłady z borowiny, co daje bardzo pozytywne rezultaty.

             Nigdy nie widziałam tylu ukąszeń żmij i węży co tutaj, specjalnie w porze wytężonej pracy na polach. Jako ze w Publicznych Ośrodkach Zdrowia nie ma żadnego antidotum na jad, osoby ukąszone szukają u nas pomocy. Kupuje bydlęce kości udowe z których to robię tak zwane czarne kamienie, które po prostu są produktem ich karbonizacji, po której mają silne właściwości wchłaniania. Po nacięciu miejsca ukąszenia, kamień przysysa się do skóry i zaczyna wciągać truciznę.  Oddziela się dopiero wtedy kiedy wyssie cały jad, co może trwać od kilku godzin do kilku dni. Istnieją żmije, których jad szybko powoduje bardzo silne reakcje neurologiczne. Dzięki Bogu, dotąd nikt mi tu nie zmarł, potem w domach już nie wiem, ale nie słyszałam. Prosimy zawsze o zwrot kamieni by, po ich zdezynfekowaniu, móc użyć je jeszcze raz.

           W naszym otoczeniu żyje wiele osób zarażonych HIV, dlatego też nie dziwi fakt że istnieje wiele sierot, które potrzebują mleka aż do 2 roku życia. Większość tych dzieci jest wychowywanych przez dziadków ze strony matki, bo lud makhuwa jest matrilinearny. Mleko tutaj jest bardzo drogie i rolnicy, w większości nie mogliby sobie pozwolić na jego zakup. Dzieci są zawsze błogosławieństwem dla rodziny, dlatego też sierocińce są tutaj rzadkością, po stracie matki dzieci są przyjmowane do rodzin najbliższych krewnych. Wielu z nich to nie chrześcijanie ale wydaje mi się, że w praktyce żyją słowami Jezusa lepiej niż niejeden z nas.

            Czuję, ze powinnam poświęcić więcej czasu dla nich, ale udzielając się w 3 rozległych parafiach (około 80 wspólnot) i to na wielu polach, nie starcza mi ani czasu ani sił…

             Dziękuję z serca wszystkim, którzy pamiętają o dziełach misyjnych Kościoła w swoich modlitwach i ofiarach. Niech Pan będzie Wam nagrodą!

Życząc błogosławionego czasu Adwentu, przyjmijmy z miłością małego Jezusa w każdym dziecku i tym, który puka do naszych drzwi...

Pełnego błogosławieństw i pokoju 2023 Roku!

                                                                                 Monapo, Mozambique, Adwent 2022

                                           Wdzięczna

                                           Ir. Rozalia, Jadwiga Paliczka, SSpS