W dniach od 16 do 23 czerwca w naszej Parafii będą miały miejsce Misje Święte, prowadzone przez Ojców Oblatów Maryi Niepokalanej.

             Poniżej plan Misji:

I część Misji – pokutna

Niedziela, 16 czerwca

ROZPOCZĘCIE MISJI ŚWIĘTYCH

  8.00 – Msza św. z nauką ogólną

10.30 – Msza św. z nauką ogólną

14.30 – Nieszpory niedzielne.

15.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Nauka stanowa dla Mężczyzn

Poniedziałek, 17 czerwca

ODNOWIENIE PRAW SYNAJU

   6.30 – Różaniec

   7.00 – Msza św. z nauką ogólną

17.30 – Różaniec

18.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Nauka stanowa dla Kobiet

21.00 – Apel Misyjny ze świecami

Wtorek, 18 czerwca

DZIEŃ PAMIĘCI O ZMARŁYCH

  6.30 – Różaniec

  7.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Modlitwy za zmarłych

17.30 – Różaniec

18.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Modlitwy za zmarłych

21.00 – Apel Misyjny na cmentarzu /przynosimy znicze, kwiaty/

Środa, 19 czerwca

DZIEŃ POKUTY I POJEDNANIA

  6.30 – Różaniec, spowiedź św.

  7.00 – Msza św. z nauką ogólną

  9.00 – Msza na zakończenie Roku Szkolnego.

16.00 – Adoracja Najświętszego Sakramentu i spowiedź św.

17.30 – Różaniec

18.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Nauka stanowa dla Młodzieży

20.00 – Spowiedź św.

21.00 – Apel Misyjny ze świecami

 II część Misji – uroczysta

Czwartek, 20 czerwca

BOŻE CIAŁO – DZIEŃ EUCHARYSTII I KAPŁAŃSTWA

  8.30 – Różaniec

  9.00 – Msza św. polowa z nauką ogólną, procesja eucharystyczna

              Uwielbienie Chrystusa w Eucharystii

               Po Procesji – Msza św. w Kościele.

21.00 – Apel Misyjny ze świecami

Piątek, 21 czerwca

DZIEŃ PRZEBŁAGANIA JEZUSA UKRZYŻOWANEGO

  6.30 – Różaniec, spowiedź św.

  7.00 – Msza św. z nauką ogólną

17.15 – Droga Krzyżowa, spowiedź św.

18.00 – Msza św. z nauką ogólną

               Uroczystość przebłagania Jezusa Ukrzyżowanego

 21.00 – Apel Misyjny ze świecami

Sobota, 22 czerwca

DZIEŃ MARYI I CHRZEŚCIJAŃSKIEJ RODZINY

  8.00 – Odwiedziny Chorych.

  9.30 – Różaniec, spowiedź św.

10.00 – Msza św. dla Chorych z udzieleniem Sakramentu Namaszczenia i błogosławieństwem lourdzkim,

               Po Mszy spotkanie w salce katechetycznej.

16.00 – Spotkanie misyjne z błogosławieństwem: dzieci do lat 6; Matek w stanie błogosławionym; Rodzin pragnących potomstwa

16.30 – Różaniec , spowiedź św.

17.00 – Msza św. z nauką ogólną, Akt zawierzenia Parafii Matce Bożej

21.00 – Apel Misyjny ze świecami

Niedziela, 23 czerwca

ODPUST PARAFIALNY I ZAKOŃCZENIE MISJI ŚWIĘTYCH

  8.00 – Msza św. z nauką ogólną

11.00 – Msza św. z nauką ogólną

15.00 – Nieszpory odpustowe i Zakończenie Misji Świętych przy Krzyżu.

  Bracia i Siostry!

            6 czerwca 2019 roku mija 40. rocznica spotkania Ojca Świętego Jana Pawła II z pielgrzymami z Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego na Jasnej Górze. Spotkanie to było spontaniczną odpowiedzią Jana Pawła II na bezskuteczne starania biskupa Herberta Bednorza, aby Górny Śląsk, a zwłaszcza Piekary Śląskie, stały się miejscem spotkania z papieżem, który jako metropolita krakowski aż 12 razy głosił homilię podczas pielgrzymek mężczyzn i młodzieńców do Matki Bożej Piekarskiej. Przeciwne wizycie Jana Pawła II na Górnym Śląsku były ówczesne władze partyjne województwa katowickiego, które organizowały „spontaniczne” akcje protestacyjne. Wiedząc o tych staraniach i sprzeciwie władz wojewódzkich, papież zaprosił Górnoślązaków i mieszkańców Zagłębia na Jasną Górę. Tego władza komunistyczna nie mogła zabronić ani tego spotkania storpedować. Tam papież Jan Paweł II odprawił Mszę św. i wygłosił homilię.

               Dnia 6 czerwca 1979 roku Górny Śląsk i Zagłębie stawiły się w nieprzeliczonej liczbie wiernych przed szczytem na Jasnej Górze, aby powitać Ojca Świętego, a przede wszystkim modlić się i wysłuchać jego orędzia. Słowa papieża Jana Pawła II do Górnoślązaków i mieszkańców Zagłębia należą do historycznych, do których powinny wracać kolejne pokolenia zamieszkujące Górny Śląsk i Zagłębie, tworzące od niedawna samorządową metropolię. Wszyscy winniśmy wdzięczność Janowi Pawłowi II za słowa o pracy, która jest „podstawowym wymiarem ludzkiego bytowania na ziemi” i posiada „nie tylko znaczenie techniczne, ale także etyczne”. Winniśmy wdzięczność za słowa wypowiedziane o rodzinie, której racja bytu „jest jednym z podstawowych wyznaczników ekonomii i polityki pracy”. Winniśmy Janowi Pawłowi II wdzięczność za docenienie „ziemi wielkiej pracy i wielkiej modlitwy” i promocję naszego pozdrowienia „Szczęść Boże!”, które uznał on za „jeden z najwspanialszych skrótów, jakie istnieją we wszystkich językach świata: dwa słowa łączące pamięć o Bogu z odniesieniem do ludzkiej pracy”.

Bracia i Siostry!

             Mimo upływu 40 lat słowa homilii Jana Pawła II są nadal aktualne i godne naszej uwagi, bo papież wzywał: „Nie dajcie się uwieść pokusie, że człowiek może odnaleźć siebie, wyrazić siebie, odrzucając Boga, wykreślając modlitwę ze swego życia, pozostając przy samej tylko pracy w złudnej nadziei, że same jej wytwory bez reszty nasycą wszystkie potrzeby ludzkiego serca. Nie samym bowiem chlebem żyje człowiek! (por. Mt 4,4)”.

Drodzy Diecezjanie!

             W swoim słowie na Jasnej Górze Jan Paweł II wspomniał też piekarskie wzgórze, na którym wielokrotnie przemawiał, i dodał: „I nie myślcie, że ja się z tego szczytu wzgórza piekarskiego tak łatwo wyprowadzę. Nie myślcie! To już za mocne przyzwyczajenie, za silny nawyk”. Rzeczywiście Ojciec Święty ze wzgórza piekarskiego się nie wyprowadził, bo corocznie – przez blisko 27 lat swego pontyfikatu – do piekarskich pielgrzymów kierował listy i telegramy. Wyjątkiem był rok 1983, kiedy ziściły się marzenia Górnoślązaków – mogli Ojca Świętego Jana Pawła II w blisko dwumilionowym tłumie przywitać na katowickim lotnisku Muchowiec, zawołać radosne „Szczęść Boże!” oraz wysłuchać ewangelii pracy, w której znalazła się również apologia prawa robotników do zrzeszania się, co było obroną – zdelegalizowanego wtedy – związku zawodowego NSZZ Solidarność. Pewnie nie byłoby spotkania podczas II wizyty Jana Pawła II w Ojczyźnie w 1983 roku, gdyby nie tamto spotkanie na Jasnej Górze w roku 1979, którego materialnym znakiem jest świeca i stuła papieska, przekazane do sanktuarium Matki Bożej Piekarskiej, i gdyby nie – przede wszystkim – papieskie nauczanie. To ono wzmogło nasze oczekiwanie na spotkanie z Janem Pawłem II przed wizerunkiem Matki Bożej Piekarskiej, które po intensywnych staraniach i zabiegach odbyło się w trudnym okresie stanu wojennego. Nieco później Jan Paweł Wielki nadał Matce Bożej Piekarskiej tytuł Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. W dniu, kiedy wspominamy to historyczne wydarzenie, zachęcam diecezjan, mieszkańców Górnego Śląska i Zagłębia, aby w duchu wdzięczności za niezapomniane spotkanie na Jasnej Górze przeczytali tamto papieskie nauczanie, homilię z 6 czerwca 1979 roku, emanującą miłością do Górnego Śląska, Zagłębia i jego mieszkańców. Niech naszym codziennym pozdrowieniem w przestrzeni rodzinnej i publicznej będą bliskie nam i promowane przez Jana Pawła II słowa: „Szczęść Boże”. I niech treść tych słów stanie się naszym udziałem!

  Poniżej treść homilii wygłoszonej przez Ojca Świętego Jana Pawła II w dniu 6 czerwca 1979 roku na Jasnej Górze:

     Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus! 

     Witam zgromadzonych tutaj w tak wielkiej rzeszy pielgrzymów ze Śląska i z Zagłębia. Dziękuję za słowa, które skierował do mnie biskup Herbert, biskup Kościoła katowickiego. Witam go wraz z wszystkimi biskupami koncelebrującymi z Katowic, z Częstochowy, z Opola. Są to wszystko biskupi 'siedzący na węglu'. Ja też się do nich częściowo zaliczałem - ale tylko częściowo, na tyle, na ile węgiel podchodził w stronę Jaworzna, Oświęcimia i Libiąża. Niemniej byłem od wielu lat dopuszczany do tego węglowego towarzystwa, do tego węglowego kolegium biskupów, i zapraszany przez biskupa katowickiego do Piekar. Pierwszy raz w tym roku tak się złożyło, Opatrzność Boża tak pokierowała, że nie przemawiałem osobiście ze szczytu wzgórza piekarskiego do męskiej pielgrzymki w ostatnią niedzielę maja. Przemówiłem tylko krótkim słowem pisanym, a - jak słyszę - słowo żywe przejął po mnie mój następca, nowy metropolita krakowski. Pragnę wam, drodzy bracia, z całej duszy podziękować za te wszystkie lata wspólnego z wami pielgrzymowania do MB Piekarskiej. Dzisiaj spotykamy się na Jasnej Górze.

     Jasna Góra stała się stolicą duchową Polski, do której ze wszystkich stron ojczystej ziemi podążają pielgrzymi, aby odnaleźć tutaj jedność z Chrystusem Panem poprzez Serce Jego Matki. A nie tylko z Polski samej, ale także i spoza jej granic. W tej chwili też na wprost moich oczu widzę transparent, którego pierwsze słowa odczytuję 'Sviaty Otiec' - już wiem, skąd pochodzi. I tych przybyszów spoza południowej granicy Polski wraz z wszystkimi tu zgromadzonymi najserdeczniej pozdrawiam. Wizerunek Jasnogórski stał się na całym świecie znakiem duchowej jedności Polaków. Jest to równocześnie jakby znak rozpoznawczy naszej duchowości, naszego zarazem miejsca w wielkiej rodzinie ludów chrześcijańskich, zespolonej w jedności Kościoła. Przedziwne jest zaiste owo królowanie Matki za pomocą Jej Jasnogórskiego Wizerunku: królowanie Serca coraz bardziej potrzebne w świecie, który wszystko usiłuje wyrazić przy pomocy zimnych kalkulacji i czysto materialnych celów. Przybywając jako pielgrzym na Jasną Górę, pragnę stąd połączyć się sercem z wszystkimi, którzy przynależą do tej wielkiej duchowej wspólnoty, do tej ogromnej rodziny rozłożonej na całej ziemi polskiej, a także poza jej granicami. Pragnę, abyśmy wszyscy spotkali się w Sercu Matki. Nawiązuję łączność wiary, nadziei, modlitwy ze wszystkimi, którzy tutaj przybyć nie mogą. Łączę się zwłaszcza ze wszystkimi wspólnotami Kościoła Chrystusowego w Polsce, z wszystkimi Kościołami diecezjalnymi oraz ich pasterzami, z wszystkimi parafiami, rodzinami zakonnymi braci i sióstr. W sposób szczególny jednakże zwracam się do was, którzy dzisiaj tu przybyliście ze Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego.

     Bliskie mi są obie te ziemie, oba te regiony Polski dawnej i współczesnej. Bogactwo Polski współczesnej w znacznej mierze związane jest z tymi zasobami natury, w które Opatrzność wyposażyła waszą ziemię, a także z tymi olbrzymimi warsztatami pracy ludzkiej, które na tych ziemiach powstały na przestrzeni ostatnich stuleci. Historycznie zarówno Śląsk, jak i Zagłębie - ale zwłaszcza Śląsk - pozostawały zawsze w bliskiej łączności ze stolicą św. Stanisława. Jako dawny metropolita krakowski pragnę wyrazić szczególną radość z tego naszego spotkania, które dzisiaj dochodzi do skutku u stóp Jasnej Góry. Zawsze byłem sercem bliski Kościołowi katowickiemu i temu całemu Kościołowi, który 'siedzi na węglu' i mieszka wśród fabryk, hut. Temu Kościołowi, który w całokształt życia katolickiego w Polsce wnosi szczególne doświadczenia oraz szczególne wartości.

    Przede wszystkim jest to doświadczenie olbrzymiej pracy. Bogactwa ziemi, zarówno te, które ukazują się na jej powierzchni (Śląsk Zielony), jak też i te, których szukać musimy pod ziemią, w głębi, stają się bogactwami człowieka tylko za cenę pracy, ludzkiej pracy. Potrzebna jest ta praca, praca wieloraka - i praca umysłu, i praca rąk, praca inżynierów i profesorów uczelni technicznych, praca górników, hutników - ażeby człowiek mógł wypełnić to wspaniałe posłannictwo otrzymane od Stwórcy, które Ks. Rodzaju wyraża w słowach: czyńcie sobie ziemię poddaną (Rdz 1,28). Ziemia jest człowiekowi zadana, a przez pracę człowiek czyni ją sobie poddaną. Praca jest też podstawowym wymiarem ludzkiego bytowania na ziemi. Dla człowieka posiada ona nie tylko znaczenie techniczne, ale także znaczenie etyczne. O tyle tylko można powiedzieć, że człowiek przez pracę czyni sobie ziemię 'poddaną', o ile człowiek sam przez swoje postępowanie okazuje się panem, a nie niewolnikiem ziemi, a także panem, a nie niewolnikiem pracy. Praca ma dopomagać człowiekowi   do tego, aby stawał się lepszym, duchowo dojrzalszym, bardziej odpowiedzialnym, aby mógł spełnić swoje ludzkie powołanie na tej ziemi zarówno sam, jako niepowtarzalna osoba, jak też we wspólnocie z drugimi, a nade wszystko w tej podstawowej ludzkiej wspólnocie, jaką jest rodzina. Łącząc się z sobą, mężczyzna i kobieta, w tej właśnie wspólnocie, której charakter określił sam Stwórca od początku, dają życie nowym ludziom. Praca ma umożliwić to, aby ta właśnie ludzka wspólnota znalazła środki potrzebne do powstawania, do istnienia i do utrzymania. Racja bytu rodziny jest jednym z podstawowych wyznaczników ekonomii i polityki pracy. Wówczas zachowują one swoją właściwość etyczną, jeśli liczą się z potrzebami rodziny, z prawami rodziny. Poprzez pracę dorosły mężczyzna powinien zdobyć środki potrzebne do utrzymania swojej rodziny. Macierzyństwo zaś w polityce i ekonomii pracy winno być traktowane jako wielki cel i wielkie zadanie samo dla siebie. Łączy się bowiem z nim inna, wielka praca, w której nikt matki rodzącej, karmiącej, wychowującej nie zastąpi. Nic też nie zastąpi serca matki w domu, serca, które zawsze tam jest, zawsze tam czeka. Prawdziwe poszanowanie pracy niesie z sobą należną cześć dla macierzyństwa, a nigdy inaczej. Od tego też zależy zdrowie moralne całego społeczeństwa.

     Myśli moje i serce moje - raz jeszcze otwierają się ku wam, ludzie ciężkiej pracy, z którymi tak wielorako związało mnie moje osobiste życie, a potem i duszpasterskie posługiwanie. Życzę wam, ażeby praca, jaką wykonujecie, nie przestała być źródłem waszej siły społecznej. Ażeby pracą tą były silne wasze domy rodzinne. Ażeby pracą tą była silna cała nasza Ojczyzna.

     I dlatego jeszcze raz patrzę w stronę pracowitego Śląska, Zagłębia - w stronę wielkich pieców, w stronę kominów fabrycznych, a równocześnie w stronę tak licznych na tej waszej ziemi wieży kościelnych. Jest to ziemia wielkiej pracy i wielkiej modlitwy. Jedna z drugą ściśle zespolona w całej tradycji waszego ludu, którego najczęstszym pozdrowieniem są słowa: 'Szczęść Boże' - jest to jeden z najwspanialszych skrótów, jakie istnieją we wszystkich językach świata: dwa słowa łączące pamięć o Bogu z odniesieniem do ludzkiej pracy. Wypada mi dzisiaj błogosławić Bożą Opatrzność, dziękując za to, że na tej waszej ziemi ogromny rozwój przemysłu, rozwój ludzkiej pracy, poszedł w parze z budową kościołów, tworzeniem parafii, pogłębianiem i umacnianiem wiary. Że nie związał się z dechrystianizacją (jak to często bywało w różnych rejonach Europy), z rozdarciem tego przymierza, jakie w duszy ludzkiej winny zawierać z sobą praca i modlitwa. Wedle starego, mądrego benedyktyńskiego hasła 'módl się i pracuj', które wytyczyło dzieje całej kultury europejskiej. Modlitwa bowiem, która w każdą ludzką pracę wnosi odniesienie do Boga Stwórcy i Odkupiciela, równocześnie przyczynia się do pełnego 'uczłowieczenia' pracy. Nasz czwarty wieszcz, Cyprian Kamil Norwid, powie jeszcze więcej - że: 'Praca na to jest... by się zmartwychwstało'. Wszakże ten człowiek, który z woli Stwórcy został od początku wezwany, aby przez pracę czynić sobie ziemię poddaną, jest równocześnie od początku stworzony na obraz i podobieństwo samego Boga. I nie może inaczej odnaleźć siebie, potwierdzić tego, kim jest, jak tylko szukając Boga w modlitwie. Szukając Boga, spotykając się z Nim przez modlitwę, człowiek zarazem musi odnajdywać siebie, skoro sam jest podobieństwem Boga. Nie może siebie odnaleźć inaczej, jak tylko w tym swoim Pierwowzorze. Nie może też przez pracę inaczej potwierdzić swego 'panowania' nad ziemią, jak tylko modląc się równocześnie. Modląc się i świętując Dzień Pański.

     Drodzy bracia i siostry! Ludzie wielkiej, ciężkiej, gigantycznej pracy ze Śląska, z Zagłębia, a także z całej Polski! Nie dajcie się uwieść pokusie, że człowiek może odnaleźć siebie, wyrazić siebie, odrzucając Boga, wykreślając modlitwę ze swego życia, pozostając przy samej tylko pracy w złudnej nadziei, że same jej wytwory bez reszty nasycą wszystkie potrzeby ludzkiego serca. Nie samym bowiem chlebem żyje człowiek! (por. Mt 4,4). A mówi to do was człowiek, któremu ogromnie leży na sercu ta olbrzymia, gigantyczna polska praca, jej owoce, jej skuteczność, jej reputacja w całym świecie. Mówi to człowiek, któremu najgłębiej leży na sercu, ażeby Polska stała się bogata i potężna przez swoją pracę. Pamiętajmy jednak słowa: 'Nie samym chlebem żyje człowiek'. Słowa te wypowiedział Ten, który zna ludzkie serce i dał dość dowodów troski o materialne potrzeby. Modlitwa Pańska, tak bardzo zwięzła, zawiera w samym środku prośbę o chleb. A mimo to nie samym chlebem żyje człowiek. Pozostańcie wierni tym słowom. Pozostańcie wierni doświadczeniu pokoleń, które uprawiały tę ziemię, które wydobywały na wierzch jej ukryte bogactwa, z Bogiem w sercu, z modlitwą na ustach. Zachowajcie to, co było źródłem duchowej siły waszych ojców i praojców, waszych rodzin, waszych wspólnot! Niech stanie się na nowo 'modlitwa i praca' podstawą siły w tym pokoleniu, a także w sercach waszych dzieci, wnuków i prawnuków.

     Mówię wam więc: 'Szczęść Boże'! A mówię to poprzez Serce Matki - Tej, której jasnogórskie królowanie jest tak bardzo macierzyńskim matkowaniem dla nas wszystkich. I mówię to poprzez Serce tej Matki, która jeszcze bliżej waszych domów, waszych kopalń i fabryk, waszych miast i wsi obrała sobie miejsce w Piekarach i stworzyła tam swoje duchowe, macierzyńskie, maryjne zagłębie. Zagłębie ludzkich dusz i serc, które musi odpowiadać Zagłębiu i Śląskowi fabryk, kopalń i hut. Zagłębie maryjne, polskie, zagłębie ludzkich serc. To, co mówię dzisiaj ze Szczytu Jasnogórskiego, dołączcie do tego, co tylekroć mówiłem do was jako metropolita krakowski ze szczytu wzgórza piekarskiego. I nie myślcie, że ja się z tego szczytu wzgórza piekarskiego tak łatwo wyprowadzę. Nie myślcie! To już za mocne przyzwyczajenie, za silny nawyk! I nawet nie wiem, dlaczego miałbym się z tego nawyku wyzwolić i wyleczyć? Moi drodzy, chociaż nawet taki potentat duchowy, jak biskup katowicki nie może sprawić tego, żebym jeszcze przyjechał do Piekar jako metropolita krakowski, bo z tym Pan Jezus już załatwił sprawę, to już Pan Jezus sam rozstrzygnął, to przecież... to przecież są różne inne sposoby. Biskup katowicki jako potentat nie tylko ducha, ale i techniki znajdzie sposoby na to, żebym ja tam co roku mógł się do was przynajmniej krótko odezwać: albo słowem pisanym, albo słowem radiowym. Za długo byłem metropolitą krakowskim, żebym nie wiedział: 'Ślązakom zawsze mało'! Na razie niech na tym zostanie. Chcę tylko, żebyście na pamiątkę tego spotkania wzięli ode mnie dwa dary. Jeden dar to jest ta świeca paschalna już ze Stolicy Piotrowej, z Bazyliki św. Piotra. Przekazuję ją wam na ręce waszego biskupa. A drugi mój dar to jest ta stuła papieska, w której teraz do was przemawiam i chcę ją tylko dla Piekar zostawić. No, i niech to na dzisiaj wystarczy. Tylko was jeszcze proszę, żebyście zawsze przez powietrze, przez te 1500 kilometrów (to nie jest tak daleko, bliżej niż do Guadalupe), żebyście przez powietrze krzyknęli od was do papieża: 'Szczęść Boże!'

     A jak tak krzykniecie mocno, to papież usłyszy i powie wam: Bóg zapłać! Ale, moi drodzy, to jeszcze nie koniec, ale już prawie że koniec. Trzeba też, żebyście czasem tak otworzyli ucho i posłuchali przez te 1500 kilometrów, jak papież do was mówi: Szczęść Boże! No i tylko tak, żebyście tak odpowiedzieli, to wystarczy.

Amen.

 W dniach od 29.06 do 06.07.2019 roku nasza parafia wraz z Biurem Santiago Tours organizuje Pielgrzymkę do Hiszpanii i Francji.

                                                      Montserrat - Barcelona - Tarragona - Reus - Andora - Lourdes - Carcassonne

 29/06 Katowice – Frankfurt: 14.35 – 16.10; Frankfurt – Barcelona: 17.30 – 19.30

 06/07 Tuluza – Frankfurt: 19.00 – 20.50; Frankfurt – Katowice: 22.05 – 23.25

 Linie lotnicze: Lufthansa.

 Hotele:

 1/ Lloret de Mar: Athene Neos

 2/ Lourdes: D`Espagne

 3/ Okolice Tuluzy: Brit.

 Program Pielgrzymki:

 1 DZIEŃ 29.06.2019
  Rozpoczęcie Pielgrzymki Mszą Świętą w Kościele Św. Jana Chrzciciela w Studzienicach o godzinie 10.00. Po Mszy wyjazd autokarem na lotnisko w Katowicach – Pyrzowicach. Odprawa biletowo- bagażowa. Przelot do Barcelony. Transfer do hotelu. Zakwaterowanie i nocleg.

 2 DZIEŃ 30.06.2019 - MONTSERRAT 
 Śniadanie. Przejazd w okolice Masywu Górskiego Montserrat. Mieści się tutaj jeden z najsławniejszych klasztorów na świecie. Przyciąga tu nie tylko kult Matki Boskiej La Morena, ale również wspaniała architektura klasztoru usytuowanego na wysokości 1000 m n.p.m., jego legenda, historia oraz piękne widoki roztaczające się z wież budynku. Wjazd kolejka górską na wysokość 700 m n.p.m. – podziwianie widoków. W klasztorze Montserrat na szczególną uwagę zasługują figurka Matki Boskiej z Dzieciątkiem, usytuowana w niszy nad głównym ołtarzem Bazyliki. Powrót do hotelu na obiadokolację i nocleg. 

 3 DZIEŃ 01.07.2019 - BARCELONA 
 Śniadanie. Wyjazd na zwiedzanie Barcelony. W programie między innymi:  Bazylika Św. Rodziny,  dzieła Gaudiego takie jak Bazylika Sagrada Familia, Casa Batllo, Casa Mila, Pałac Guell, Katedra Eulalii i Plac Kataloński, Park Guell. Nocleg i kolacja w Barcelonie lub jej okolicy. 
 
 4 DZIEŃ 02.07.2019 - TARRAGONA - REUS
 Śniadanie. Przejazd do Tarragony. Spacer połączony ze zwiedzaniem części rzymskiej wraz z murami obronnymi, z ruinami cyrku oraz urokliwie usytuowanym amfiteatrem. W części gotyckiej zwiedzimy katedrę z relikwiami św. Biskupa Fructuoso i jego pomocników – pierwszych chrześcijańskich męczenników na tym terenie. Przejazd do Reus na bliższe zapoznanie się ze sztuką Antonio Gaudiego w centrum interaktywnym. Powrót na obiadokolację i nocleg.

 5 DZIEŃ 03.07.2019 - ANDORA 
 Śniadanie. Przejazd do Andory – małego państwa położonego na wschodnich stokach Pirenejów. Największą atrakcję stanowią tu krajobrazy – widoki łańcuchów górskich z rozległymi dolinami. Zobaczymy Casa de la Val, pałac-ratusz z XVI wieku, obecnie siedziba rządu i parlamentu w stolicy, Andorra la Vella, kamienny kościółek w stylu przedromańskim z IX/X w. Przejazd na obiadokolację i nocleg do Lourdes.

 6 DZIEŃ 04.07.2019 - LOURDES
 Śniadanie. Całodzienny pobyt w Lourdes nawiedzenie Bazyliki Różańca Świętego, Bazyliki Niepokalanego Poczęcia, Groty Objawień tzw. Massabielskiej, udział we Mszy Świętej oraz Drodze Krzyżowej. Poznanie miejsc związanych ze św. Bernadettą Młyn Boly, Le Cachot, gdzie mieszkała rodzina Soubirous. Obiadokolacja, po której nabożeństwo Maryjne i procesja ze świecami. Nocleg.

 7 DZIEŃ 05.07.2019 - LOURDES - CARCASSONNE
 Śniadanie. Pobyt w Lourdes. Czas na indywidualną modlitwę, kąpiel w wannie z cudowną wodą. Przejazd i zwiedzanie Carcassonne. Zabytkowa architektura tego miasta stanowi największy w Europie średniowieczny kompleks budowli warownych. Zobaczymy Stary Most, Bramę Nabonese, wieżę i zamek, otoczone dwoma rzędami muru obronnego. Ponadto odwiedzimy Bazylikę Saint-Nazaire, w której doskonale współgrają ze sobą nawa romańska, transept i gotycki chór. Wnętrze Bazyliki zdobią XVI-wieczne organy oraz pochodzące z XIV wieku witraże. Przejazd na obiadokolację i nocleg.

 8 DZIEŃ 06.07.2019
 Śniadanie. Wykwaterowanie. Czas wolny. Zbiórka.  Przejazd na lotnisko w Tuluzie (Francja). Odprawa biletowo – bagażowa. Przelot do Polski. 

 CENA:
 25-30 osób: 3750 PLN + 140 euro  / bilety wstępów do zwiedzanych obiektów,  lokalni przewodnicy / 

 CENA ZAWIERA:
 - bilet lotniczy, 

 - bagaż rejestrowany 23 kg i podręczny 8 kg
 - transport komfortowym autokarem
 - zakwaterowanie 7 noclegów- hotele 3* w pok. 2,3 os (pokoje 1 osobowe za dopłatą – 750 PLN) 
 - wyżywienie: śniadania i obiadokolacje
 - opiekę pilota/przewodnika z jęz. polskim 
 - ubezpieczenie KL-10 000, NNW 2000€, bagaż 200€, OC- 20 000 €
 - podatek turystyczny za hotele 

 CENA NIE ZAWIERA:
 - wydatków własnych, posiłków nie wymienionych w programie
 - ubezpieczenia od kosztów rezygnacji - 3,0% wartości imprezy
 - ubezpieczenia od chorób przewlekłych- 70 PLN 
 
 UWAGI:

 1.Program jest ramowy i kolejność zwiedzania może ulec zmianie.

 2. Codzienna Msza św. oraz opiekę duchową kapłana.

 3.Wyżywienie, to dwa posiłki w formie bufetu lub serwowane do stolika.
 4.Napoje do kolacji są dodatkowo płatne. 
 5.Dokument na podróż: ważny dowód osobisty lub paszport.

W związku z zakończoną inwentaryzacją cmentarza

i w zgodzie z jego regulaminem, zwłaszcza z punktami 6 i 7:

/6/ Planując ustawienie nagrobka konieczne jest uzyskanie stosownego zezwolenia Parafii. W tym celu należy w Kancelarii uiścić przewidzianą w prawie zwyczajowym ofiarę.

/7/ Ofiara pochówkowa pobierana jest na okres 20 lat. Po 20-stu latach miejsce pochówku znów jest własnością Parafii, można na tym miejscu pochować innego zmarłego, chyba, że rodzina, bądź opiekunowie przedłużą w Kancelarii Parafialnej rezerwację na kolejne lata, składając stosowną ofiarę. Ofiary z cmentarza służą regulowaniu opłat za jego utrzymanie np. wywóz śmieci, rachunki za wodę.

Zwracam się z prośbą o sprawdzenie statusu rezerwacji miejsca cmentarnego bądź grobu i uiszczenie ewentualnej ofiary.

Można tego dokonać w Kancelarii Parafialnej, która jest czynna:

od poniedziałku do piątku bezpośrednio po Mszy Świętej, za wyjątkiem środy.

Ks. Proboszcz

Mirosław Friedrich

Poniżej zamieszczamy treść zarządzenia Arcybiskupa Wiktora Skworca odnośnie zasad przystępowania do I Komunii Świętej w Archidiecezji Katowickiej.

         W związku z tym do I Komunii Świętej w 2018 roku przystąpią:

uczniowie klas III Szkoły Podstawowej, którzy nie przystąpili wcześniej do tego Sakramentu

oraz

dzieci przygotowujące się do Wczesnej Komunii Świętej według dotychczasowych zasad.

                    W zakładce Duszpasterstwo znajdziemy odnośnik GeoCmentarz.

Jest to wyszukiwarka grobów i osób pochowanych na Cmentarzu Parafii

Świętego Jana Chrzciciela w Studzienicach.

KLIKNIJ TUTAJ